Het avondeten was vroeger iets gezelligs en om naar uit te zien. Maar met de kinderen aan tafel lijkt het altijd strijd. Zeker als je kind een eetstoornis en/of autisme heeft, wat heel vaak voor strubbelingen aan tafel zorgt. De ene dag gaat beter dan de andere. Je kind wil weer niet luisteren naar onze instructies (eerst eten, dan…). De wil van jouw koter lijkt wet. En hou jij voet bij stuk, dan flipt je kind en begint te krabben en schreeuwen, waarop je hem/haar op de gang zet. Want mama laat zien dat ze de baas is…

Herkennen en erkennen

En tegelijk merk je, dit voelt niet goed. Want je herkent het autoritaire gedrag wat je misschien liever niet inzet. Op deze momenten slaat de vermoeidheid en stress van de één over op de ander. En dat gebeurt, dat erken en accepteer je.

Vervolgens stap je de gang in en legt rustig uit waarom je kind op de gang staat en je vraagt hem om sorry te zeggen voor het krabben en schoppen of slaan. En dat gebeurt gelijk, sorry met een knuffel. Vervolgens nodig je hem uit om te komen eten (eerst een hap, dan…). De rest van de maaltijd verloopt rustig.

Verkennen

Ondertussen zoek je naar een oplossing en verken je opties om te voorkomen dat je in de ‘mama is de baas’ rol verval. Daar blijf je liever uit. Wat kan je doen om jouw verlangen te bereiken; harmonie aan de eettafel. Die puzzel heb je te leggen en welke stukjes passen hierin.

Terug aan tafel vraag je je af hoe belangrijk het is dat hij eerst een hap neemt voordat het luisterboek aan gaat (dat had je uitgezet omdat er niet gegeten werd). Dus als hij wel eet wanneer eerst het luisterboek aan gaat, is het doel bereikt! Het doel is toch niet kosten wat kost luisteren naar mama? 

Doen / Actie

De actie zit hier op het doel in het oog houden en de rust bewaren en jezelf de vraag te stellen, draagt deze (re)actie bij aan het doel? Dat vraagt aanwezigheid en kalmte van je. Zorgen dat je niet je eerste reactie eruit gooit en boos wordt, maar een keer ademhaalt en bedenkt waar je voor gaat.

Choose your battles

De kunst om dit te voorkomen zit ‘m eerst in het vooropstellen van jouw energie als ouder. Dat jij uitgerust bent. Dan kun je situaties beter lezen en inschatten. 
Ga die dingen doen die jou helpen om beter uitgerust te zijn. En niet één keer. Nee, implementeer het, hou vol! Want je hebt minimaal 21 dagen nodig om iets een gewoonte te maken en vervolgens nog 2 à 3 maanden (of meer, dat verschilt per persoon) om echt te veranderen en het in te bedden in je leven.

Autonomie

Zo kom je op het punt dat jij iets verandert hebt, zonder autoritair te zijn, maar met inachtneming van je omgeving en rekening houdend met de ander. Win-Win! Dat is autonomie! De baas zijn over jezelf én de ander in zijn waarde laten.

Hoe

Wil je aan de slag met het verbeteren van jouw energie, jouw autonomie, je persoonlijk leiderschap? Ik help je graag. Samen kunnen wij jouw doel verkennen. Het enige wat je hoeft te doen is die hulp te vragen. Stuur een berichtje via socials of neem contact op per mail, telefoon of whatsapp. Doe wat bij jou past, ik sta voor je klaar. Direct een gesprek plannen kan natuurlijk ook. 

Mama is blij, dat is waar ik voor ga! Doe je mee?